Pagina's

Rubrieken

Archief

Diversen

Van Bangkok naar Shanghai (8)

Door Jan: 10/06/16

Eerst maar wat feiten. Op 9 juni ben ik aangekomen in Hanoi. De reis die op 8 mei begon, heb ik afgelegd in 24 dagetappes. 1730 km. Door de bergen en de hitte blijft mijn geplande gemiddelde wat achter. Ik houd de kalender en de landkaarten goed in de gaten.

P1010979 (Large)

Behalve claxonneren is inhalen ook een Vietnamese hobby. Ook in onoverzichtelijke bochten. Daar heb ik als tegemoet komend fietsertje mee te maken. Het gevaar zit niet bij de eerste inhalende auto, maar bij de tweede er achter die mij nog niet heeft gezien.  De talloos kleine bussen die tussen Dien Bien Phu en Hanoi pendelen hebben altijd haast, maar als ze een klant zien, vinden ze het heel gewoon dat andere voertuigen daar ook voor moeten stoppen. Tussen al die personen- en vrachtauto’s door krioelt de meerderheid van het verkeer: de brommers. Een brommer is in het Vietnamees “xe may” en een fiets is een “xe dap”.

“Deze auto biedt ruimte voor het hele gezin” lees je wel eens in reclame. Dat kun je ook voor de duozit van de brommers zeggen, want vader, moeder en twee kinderen zitten samen op één brommer. Diezelfde brommer kan ook een kleine vrachtwagen zijn. Vietnamezen, en Aziaten in het algemeen, zijn ware cargadoors en ze gaan tot het uiterste. Boomstammen, rijstzakken, kippen, varkens, afvaltonnen, staaldraad, bierkratten, dozen het gaat allemaal achterop. Dat maakt de brommer een stuk breder en het andere verkeer moet dus meer uitwijken.  De lading moet in balans blijven en de rijder wordt een evenwichtskunstenaar. Acrobatisch brommen. De laadcapaciteit kan worden uitgebreid met een aanhangwagentje.

P1010939 (Large)

De Noord-Vietnamees die het zich kan veroorloven woont in een smal, hoog stenen huis met een paar etages, met kitscherige zuiltjes en zoete kleuren en met een groot watervat op het dak. Veel Vietnamezen wonen aan de straat en de voorgevel is een rolluik of hekwerk dat ’s avonds dichtgaat.  Op het stuk grond voor de deur stallen ze wat kleine handelswaar uit onder een parasol waar de hond graag ligt, de kinderen spelen in de woonkamer waar de brommer staat geparkeerd tegenover de rustbank en de tv gaat pas uit als het gezin naar bed gaat of in de hangmat kruipt. Om vijf uur kraaien de hanen, denderen de eerste vrachtwagens door de straat en een uur later is de nieuwe dag weer begonnen.

P1010977 (Large) (2)

In de berm van de weg ligt het geld voor het oprapen. Briefjes van 500.000 dong met Ho Chi Min, maar ook biljetten van honderd dollar met de beeltenis van Benjamin Franklin, u weet wel die Amerikaan die tijdens een onweer een vlieger opliet. Het geld is verwaaid van graven waar het in stapeltjes was bijgelegd voor de laatste reis van de overledene. Dat Amerikaanse namaakgeld laat zien dat ook de reisbureaus in het hiernamaals de verschillende valuta’s op hun waarde weten te schatten.


P1010943 (Large)

In het oude stadsdeel van Hanoi kom ik bij van de vermoeienissen. Veel eten, slapen, rondhangen. In de nauwe straatjes hier kuieren veel westerse toeristen. Groot, weldoorvoed en soms blond. Gisterenavond werd naast me een kleine pezige man door een jonge Vietnamese vrouw bij zijn kladden gepakt. Hij probeerde zich los te rukken en hield zijn roofwaar hoog boven zich. De vrouw sprong op, griste haar portemonnee uit zijn hand, controleerde snel of de inhoud klopte en liep door. De zakkenroller was alweer weg. Hij droeg een groen T-shirt.

 

Hanoi, Vietnam, 10 juni 2016

Tags:

3 commentaren

  1. Hallo oom Jan,

    Fijn om te lezen dat je al in Hanoi bent en dat de reis voorspoedig gaat. Ik lees je stukjes met veel plezier. Het is alsof ik met je meereis, alleen dan zonder de klamme hitte en de kilometers in de benen.

    Ik wens je nog veel mooie kilometers!

    Groetjes,

    Berber

    Reactie by Berber P — 11 juni 2016 07:10 @ 07:10

  2. Beste Jan,
    Met veel genoegen worden je stukjes door ons gelezen. Het overbrugt de grote afstand van hier naar jouw verblijfplaats. Het lijkt mij erg zwaar om met die grote hitte en hoge vochtigheidsgraad iets lichamelijks te presteren, laat staan tegen de bergen op te fietsen. Hopelijk wordt de atmosfeer wat dragelijker als je wat noordelijker komt. Denk bij de afdalingen aan de kuiltjes in de weg, je weet wel, een ziekenhuis is mooi van binnen, maar daar buiten is het veel mooier. Mocht je in problemen komen met je tijdschema, dan kun je altijd nog een stukje met de trein of een andere vorm van openbaar vervoer nemen.
    Ik meen mij te herinneren dat je dat een ander jaar ook wel eens hebt gedaan. Tot zover ons medeleven/medelijden. Groeten van je broer en schoonzus uit FRL.

    Reactie by P — 12 juni 2016 14:22 @ 14:22

  3. Leuk af en toe wat van je te horen/lezen. Nog geen leuke Vietnamese vrouw om mee te fietsen?

    Reactie by Nel — 17 juni 2016 14:17 @ 14:17

RSS feed voor commentaren op dit bericht.

Sorry, the comment form is closed at this time.